Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 6.2.2011

ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ (ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ)
ΟΤΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑ
«Ο δε ούκ  απεκρίθη  αυτή  λόγον»
Είναι κάποιες φορές πού, ενώ προσευ­χόμαστε Θερμά στο Θεό, φαίνεται ότι δεν άπαντα. Γιατί άραγε;
Στο ερώτημα αυτό μάς δίνει την απάντη­ση ή σημερινή ευαγγελική περικοπή. Μια πονεμένη μάννα, μια Χαναναία - κάτοικος γειτονικής ειδωλολατρικής χώρας - πλησί­ασε τον Κύριο Ιησού και φώναξε δυνατά:
-Κύριε, λυπήσου με! Ή κόρη μου υπο­φέρει φρικτά από δαιμόνιο...
Ό Κύριος όμως «ούκ άπεκρίθη αύτη λό­γον». Δεν της έδωσε καμία απάντηση. Αλ­λά και στις δικές μας ικετευτικές δεήσεις ό Κύριος κάποτε φαίνεται ότι δεν άπαντα. Γιατί άραγε; Άς δούμε κάποιους λόγους για τούς οποίους οι προσευχές μας μέ­νουν αναπάντητες.
1. ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ
Ίσως ό Θεός κάποτε δεν άπαντα στις προσευχές μας για να δοκιμάσει την πίστη μας. Αν επιμείνουμε στην προσευχή, αυτό είναι μία απόδειξη ότι την πίστη και την ελ­πίδα μας τη στηρίζουμε στον παντοδύνα­μο Θεό. Αυτό έκανε και ή Χαναναία του σημερινού Ευαγγελίου. 'Ενώ ό Κύριος δεν της απαντούσε, αυτή συνέχιζε να Τον παρακαλεί. Κι όταν ακόμη ό Κύριος της μίλησε με λόγο αρνητικό για κάθε βοή­θεια, εκείνη δεν παραιτήθηκε. Επέμεινε και τελικά κατόρθωσε να λάβει αυτό πού ζητούσε και παράλληλα να αποσπάσει ένα σπουδαίο εγκώμιο από τον Κύριο: «ώ γύναι, μεγάλη σου ή πίστις!». Με τη φαινομενική αδιαφορία του Κυρίου δο­κιμάστηκε ή πίστη της Χαναναίας και έ­λαμψε σαν αστραφτερό διαμάντι, για να γίνει υπόδειγμα για όλους μας. Άραγε εμείς έχουμε εμπιστοσύνη ακλόνητη στη Θεία Πρόνοια ή είμαστε εύκολοι να παραι­τηθούμε με την πρώτη δυσκολία; Ό Κύριος μάς ζητά πίστη σταθερή και αταλάντευτη. Και όταν δεν άπαντα στις προσευχές μας, θέλει να μάς δοκιμάσει και να μάς βο­ηθήσει να καλλιεργήσουμε αυτή την αξιο­θαύμαστη πίστη της Χαναναίας.
2. ΓΙΑ ΜΑ ΜΗΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Οι δυσκολίες και οι θλίψεις γίνονται α­φορμή για να καταφύγουμε στον φιλάν­θρωπο Θεό και να ζητήσουμε τη βοήθεια του. Είναι αλήθεια ότι αυτές τις δύσκολες ώρες γίνονται οι πιο θερμές προσευχές! Ή ψυχή προσεύχεται με πίστη και αφοσίωση, με δάκρυα και αγωνία. 'Αν όμως ό Θεός μάς δώσει αμέσως αυτό πού ζητάμε, υ­πάρχει το ενδεχόμενο να σταματήσουμε την προσευχή. Να λάβουμε το δώρο και να ξεχάσουμε τον Δωρεοδότη. Και τότε το δώρο πού λάβαμε είναι πολύ μικρότερο σε σύγκριση με τη ζημιά πού πάθαμε! Δι­ότι δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να διακόψουμε την επικοινωνία μας με τον Θεό και να φύγουμε από κοντά του!
Μήπως λοιπόν το γεγονός ότι ό Κύρι­ος δεν μάς δίνει αμέσως αυτό πού Του ζητάμε, είναι προς το συμφέρον μας; Δεν είναι ένας τρόπος για να μάθουμε να επι­κοινωνούμε με τον Θεό και να παραμέ­νουμε κοντά του εξαρτώντας από Αυτόν κάθε υπόθεση της ζωής μας; Αυτό ακρι­βώς τονίζει και ό άγιος Ιωάννης της Κλίμακος: «Να μη λέγεις, όταν για πολύ και­ρό προσεύχεσαι χωρίς να παίρνεις αυτό πού ζητείς, πώς δεν κατόρθωσες τίποτε, διότι ήδη κάτι σπουδαίο κατόρθωσες- διό­τι ποιό ανώτερο αγαθό υπάρχει από την προσκόλληση στον Κύριο και από τη συν­εχή παραμονή στην ένωση μαζί του;» (Κλίμαξ, Λόγος ΚΗ', 33).
3. ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΟΥΤΙΣΟΥΜΕ ΣΕ ΑΡΕΤΕΣ ΚΑΙ ΧΑΡΗ ΘΕΟΥ
  Πολλές φορές δεν παίρνουμε αυτό πού ζητάμε από τον άγιο Θεό, ωστόσο ωφε­λούμαστε με άλλο τρόπο. Μπορεί να πε­ριμένει κανείς χρόνια ολόκληρα για να δει να αλλάζει ό δύστροπος σύζυγος, να επιστρέφει το παραστρατημένο παιδί, να θεραπεύεται ό άρρωστος· κι όμως όλο αυ­τό το διάστημα δεν πηγαίνει χαμένο. Το αντίθετο μάλιστα. Ή περίοδος της φαινο­μενικής σιωπής του Θεού τελικά αποδει­κνύεται ως ή πιο γόνιμη περίοδος της ζωής μας. Διότι μέσα από τη δοκιμασία αυξά­νει ή πίστη και ή ελπίδα μας στον Θεό, καταρτιζόμαστε στην υπομονή και στην ταπείνωση, οδηγούμαστε στη μετάνοια. Και ακόμα αισθανόμαστε εντονότερα τη χάρη του Θεού πού μάς ενισχύει για να αντιμετωπίσουμε το κάθε πρόβλημα. Εί­ναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του α­ποστόλου Παύλου ό όποιος παρακάλεσε επανειλημμένως τον Θεό να τον απαλλάξει από χρόνια ασθένεια πού τον βασάνιζε, άλλ' ό Κύριος του απάντησε: «Αρκεί σοι ή χάρις μου». Σου είναι αρκετή ή χάρις μου, με την όποια σε ενισχύω (Β' Κορ. ιβ' 9). Και πράγματι! Με τη χάρη του Θεού ό μεγάλος Απόστολος ξεπερνούσε τις δυσκολίες της ασθένειας και συνέχιζε ανεπηρέαστος το θαυμαστό αποστολικό του έργο.
Επομένως, κι όταν ό Θεός δεν άπαντα στις προσευχές μας, εμείς ωφελούμαστε, και μάλιστα πολλαπλά. Ενώ νομίζουμε ότι δεν μάς άπαντα, Εκείνος μάς επισκέπτε­ται με πλούσια έκχυση θείας Χάριτος. Λοιπόν ας μην απελπιζόμαστε κι ας μην αποκάμνουμε προσευχόμενοι. Ό φιλάν­θρωπος Κύριος ως στοργικός Πατέρας πρόθυμα δέχεται τούς στεναγμούς της καρδιάς μας και μάς άπαντα ανάλογα με το αληθινό, το αιώνιο συμφέρον μας. Ας Του εμπιστευθούμε ολόκληρη τη ζωή μας. Εκείνος γνωρίζει. ■
http://sites.google.com/site/orfeasfm/%CE%B5%CE%B4%CF%89

Τα λάθη είναι πολλά όπου η αγάπη είναι λίγη. Εκεί που η αγάπη περισσεύει τα λάθη εξαφανίζονται!

Ανακοίνωση των διαχειριστών της ιστοσελίδας μας

Οι απόψεις που δημοσιεύονται δεν απηχούν κατ' ανάγκη και τις απόψεις των διαχειριστών.
Οι φωτογραφίες προέρχονται από τα site και blog που μνημονεύονται ή από google search ή από άλλες πηγές και ανήκουν αποκλειστικά στους δημιουργούς τους.
Τα αποσπάσματα video που δημοσιεύονται προέρχονται από άλλα site τα οποία και αναφέρονται (σαν Πηγή) ή περιέχουν το λογότυπο τους.
Εάν παρόλα αυτά κάποιος/α θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση του Blog, καλείται να επικοινωνήσει στο atladidas@gmail.com προς αποκατάσταση του θέματος.